Rottweiler

Název: Rottweiler
Oficiální název: Rottweiler
Numer FCI: 147

Jest to średni lub duży, mocny pies, którego symetryczna budowa jest solidna i krępa, wykazując dużą siłę, zwinność i wytrzymałość. Ma głęboką i szeroką klatkę piersiową oraz prosty grzbiet. Jego głowa jest średniej długości z szeroką czaszką i głębokim nosem. Jego uszy są małe, wysoko osadzone i zwisające. Jego nogi są proste i muskularne. Ogon jest wysoko osadzony, noszony poziomo i skrócony tam, gdzie jest to dozwolone.

Charakter rasy rottweiler

Rottweiler jest spokojnym, inteligentnym, lojalnym, posłusznym i łatwym w obsłudze psem, ale wymaga dobrego szkolenia i stanowczej ręki. Jest również nieustraszony, uważny i pewny siebie, co czyni go idealnym psem stróżującym.

Wzrost rottweilera

Psy ważą średnio 50 kg. Samice ważą średnio 42 kg.

Szata psów rasy rottweiler

Jest średniej długości, szorstka, gęsta i z delikatnym podszerstkiem.

Kolor sierści

Czarna z brązowymi znaczeniami na policzkach, pysku, nad oczami, na spodzie szyi, klatce piersiowej, nogach i pod nasadą ogona.

Historia rasy rottweiler

Rottweiler powstał w Niemczech w średniowieczu poprzez skrzyżowanie lokalnych owczarków z psami pozostawionymi przez legiony rzymskie. Był wykorzystywany jako pies gończy i stróżujący.

Zalety - dlaczego warto mieć rottweilera

Rottweilery są cenione za swoją lojalność, inteligencję i wszechstronność. Są doskonałymi psami stróżującymi ze względu na swój instynkt ochronny i determinację, by chronić swoją rodzinę. Rasa ta jest również bardzo podatna na naukę i dobrze reaguje na szkolenie, co czyni ją doskonałym pracownikiem do różnych zadań, takich jak praca w policji i ratownictwie. Ponadto rottweilery są świetnymi towarzyszami, którzy dobrze przystosowują się do życia rodzinnego, o ile mają dużo aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej. Odpowiednia socjalizacja i właściwe szkolenie są kluczem do rozwijania ich pozytywnych cech i minimalizowania potencjalnie niepożądanych zachowań.

Wady - dlaczego nie warto mieć rottweilera?

Rottweilery mogą być trudne w wychowaniu i szkoleniu ze względu na ich siłę i niezależność, co wymaga doświadczonego właściciela, który zapewni im stanowcze wskazówki i dużo stymulacji umysłowej. Mają silny instynkt opiekuńczy, który może prowadzić do problemów z agresją, jeśli nie są odpowiednio socjalizowane od szczenięctwa. Ich wysoka potrzeba aktywności fizycznej i duże rozmiary mogą być problematyczne dla osób mieszkających w małych mieszkaniach lub mających ograniczony czas na spacery i ćwiczenia. Ponadto mogą cierpieć na różne problemy zdrowotne (dysplazja stawów biodrowych, problemy z sercem), co może oznaczać wyższe koszty opieki weterynaryjnej.