Koń Kladruby

Nazwa: Koń kladrubski
Pochodzenie: Czechy
Wysokość: 165 - 170 cm
Kolor: biały, kruczy
Kategoria: konie barokowe

Historia rasy koń kladrubski

Początki rasy sięgają XVI wieku, okresu monarchii habsburskiej. Jego przodkami były konie hiszpańskie i starowłoskie. W 1579 roku cesarz Rudolf II założył nadworną stadninę, która stała się centrum hodowli koni kłodzkich. W XVIII wieku powstały 3 ważne linie, których założycielami były ogiery Pepoli, których potomkami były konie hodowlane pierwszej klasy Generale i Generalissimus, pozostałe to Sacramoso i Napoleone. Stare Kladruby Białe są nadal hodowane w Narodowej Stadninie Koni Kladruby nad Łabą. Stado w Kladrubach zostało jednak zniszczone podczas II wojny światowej i linii groziło wyginięcie. Na szczęście kilka klaczy zostało uratowanych, a czarne kłodzkie konie zostały przeniesione do stadniny Slatiňany. Koń kladrubski został uznany za czeski zabytek narodowy.

Budowa rasy koni kłodzkich

Głowa jest wyraźnie obojczykowa, szyja umięśniona i wysklepiona. Łopatki są strome, a klatka piersiowa głęboka. Grzbiet jest dłuższy i mocny, zad okrągły, muskularny i ze stosunkowo wysoko osadzonym ogonem. Kończyny są mocne, z dobrymi stawami i bez zgrubień. Kopyta są twarde. Sierść jest biała lub czarna, ale zaczynają pojawiać się rudawe włosy. W kłębie osiągają średnio 165-170 cm.

Wykorzystanie rasy koni kłodzkich

Konie kłodzkie były pierwotnie końmi powozowymi. Dziś są wykorzystywane w paradach, a tradycyjnie biała gwardia kladrubska niesie startera Wielkiej Pardubickiej na start. Są również poszukiwanymi końmi do wyścigów rydwanów. Krzyżowanie z innymi rasami ciepłolubnymi daje doskonałe konie wierzchowe z talentem ujeżdżeniowym.

Charakter rasy koń kłodzki

Konie kladrubskie są przyjazne, chętne do pracy i pracowite. Są życzliwe, pojętne i energiczne. Są również wytrzymałe i dobre w obsłudze.